زندگی
گل زردیست به نام غم
فریاد بلندیست به نام آه
مروارید غلطانیست به نام اشک
آیینه شکسته ایست به نام دل
هرگز قدر آن روزهایی را که در کمال خوشبختی زندگی
می کردیم نمی دانیم؛ مگر زمانی که آن روزها و
ساعت های خوش را از دست داده باشیم
ای دوست غیر از < دوستت دارم >
گر جمله ای دانی؛ بده یادم
کاین ورد؛ از بسیاری تکرار
کم رنگ و بی تاثیر شده است . . .
خیال کردم اگر دور از تو باشم
میتونم غم توی قلب تو باشم
خیال کردم دلت میشه برام تنگ
اگر مدتی پیشت نباشم
به خود گفتم دلش دور از تو تنهاست
گمون کردم که دوری چاره ماست
عجب خوش باوری تو ای دل من
نباشی تو؛ هزاران دل تو دنیاست